Kiedy ktoś mnie pyta, dlaczego karmimy Aleksa surowym mięsem, próbuję od razu wyłożyć całą ideologię BARFa. Fakty, teorie, korzyści, gdzie kupować, jak suplementować, historie innych psów i tak dalej. A odpowiedź jest prosta. Powody są dwa:
- chcę, żeby pies był zdrowy – chcę z nim chodzić, biegać, pływać, stawiać trudne zadania, wydawać kasę na przyjemności zamiast na weterynarza,
- chcę, żeby pies długo żył – wiem, że takiej gwarancji nikt i nic mi nie da, ale mogę zwiększyć szanse prawda? odejście przyjaciela boli jak diabli, a ja nie lubię jak boli.
Decyzję o karmieniu psa surowym mięsem podjęłam chwilę po decyzji o wzięciu szczeniaka. To była bardzo istotna decyzja dla mojego zdrowia, ale o tym w innym wpisie. Dziś, po kilku miesiącach rozmrażania, mieszania, suplementowania, bilansowania i ciągłego douczania się, jestem z tej decyzji bardzo zadowolona. Nie bez znaczenia są zachwyty osób głaszczących Aleksa:
„Jakie on ma miękkie futro!”
Chwilę wcześniej najczęściej mówią „ale on ma duże uszy” 😉 No ma.